Yerel seçimler ve solu yeniden hatırlayan CHP

Tavanda kurulamayan ittifaklara rağmen tabanda kendiliğinden bir ittifak gelişebiliyor. 14-28 Mayıs’taki Cumhurbaşkanlığı seçiminden sonra muhalif seçmende yaşanan hayal kırıklığı ve motivasyon düşüklüğü, CHP’de yaşanan lider değişimiyle birlikte şimdilik yerini umuda bıraktı. Millet İttifakı çatısı altında bile 31 Mart 2019’da oldukça az sayıda belediyeyi kazanan İYİ Parti’nin, “müstakil” bir parti olarak gireceği seçimlerde tam olarak neyi hedeflediği, ne gibi bir başarı umduklarını kestirmek çok zor. Emekten yana, sınıftan yana bir tutum takınılacaksa, yaşanılan ekonomik krize ve çarpık sermaye birikim rejimine karşı kamucu bir alternatif yaratılacaksa, yani politik hat sol çizgide ilerleyecekse, bu çizginin toplumsal tabanının önemli bir kısmının AKP’ye oy veren yığınlardan oluştuğunu vurgulamak gerek. Politik saflaşmanın keskinleştiği günümüz Türkiye’sinde seçmen son tahlilde rasyonel gördüğü seçeneğe yöneliyor. Yerel seçimlere az bir süre kalmışken, kulisler her zamanki gibi hareketli. Özellikle yerel seçimlerde kendiliğinden gelişen bir refleksle, muhalif seçmen en güçlü adaya yönelebiliyor. İYİ Parti’nin olmadığı bir denklemde CHP’nin adayları ne kadar yara alır veya İYİ Parti’nin adaylarının toplumdaki karşılığı ne olur bilinmez ama sürecin en büyük kaybedeni şimdiden belli gibi. 31 Mart 2024’te de olacak olan bu. . Bu ısrarlarının pek bir karşılığı olmayacağı aşikar. İYİ Parti’de yaşanan istifalar, Meral Akşener’in her yerde aday çıkarmaya dönük politikası haliyle tepkileri de beraberinde getiriyor.

Yerel seçimler ve solu yeniden hatırlayan CHP

Tavanda kurulamayan ittifaklara rağmen tabanda kendiliğinden bir ittifak gelişebiliyor. İYİ Parti’nin olmadığı bir denklemde CHP’nin adayları ne kadar yara alır veya İYİ Parti’nin adaylarının toplumdaki karşılığı ne olur bilinmez ama sürecin en büyük kaybedeni şimdiden belli gibi. Özellikle yerel seçimlerde kendiliğinden gelişen bir refleksle, muhalif seçmen en güçlü adaya yönelebiliyor. . Bu ısrarlarının pek bir karşılığı olmayacağı aşikar. 14-28 Mayıs’taki Cumhurbaşkanlığı seçiminden sonra muhalif seçmende yaşanan hayal kırıklığı ve motivasyon düşüklüğü, CHP’de yaşanan lider değişimiyle birlikte şimdilik yerini umuda bıraktı. Yerel seçimlere az bir süre kalmışken, kulisler her zamanki gibi hareketli. Politik saflaşmanın keskinleştiği günümüz Türkiye’sinde seçmen son tahlilde rasyonel gördüğü seçeneğe yöneliyor. Millet İttifakı çatısı altında bile 31 Mart 2019’da oldukça az sayıda belediyeyi kazanan İYİ Parti’nin, “müstakil” bir parti olarak gireceği seçimlerde tam olarak neyi hedeflediği, ne gibi bir başarı umduklarını kestirmek çok zor. 31 Mart 2024’te de olacak olan bu. İYİ Parti’de yaşanan istifalar, Meral Akşener’in her yerde aday çıkarmaya dönük politikası haliyle tepkileri de beraberinde getiriyor. Emekten yana, sınıftan yana bir tutum takınılacaksa, yaşanılan ekonomik krize ve çarpık sermaye birikim rejimine karşı kamucu bir alternatif yaratılacaksa, yani politik hat sol çizgide ilerleyecekse, bu çizginin toplumsal tabanının önemli bir kısmının AKP’ye oy veren yığınlardan oluştuğunu vurgulamak gerek.